Mayınlar…

“Çanakkale’de mayın gemisi olarak görev yapan gemiler, Nusret, Selanik, Necdet, İntibah ismindeki küçük gemilerimizdi. Giresun adlı bir de torpil gemimiz vardı. 369 mayın işte bu gemilerle nakledilerek ve dökülmüştür. Bundan dolayı bu gemilerin subay ve mürettebatının ne kadar geniş ölçekte tehlikeye göğüs gerdikleri ve ne kadar fedakârca çalıştıkları anlaşılır.

Çanakkale Boğazı’nda olduğu gibi Saroz Körfezi’nde de mayın dökme fikri ortaya çıkmıştı. Boğaz zorlandığı sıralarda Bolayır istihkâmlarını Saroz Körfezi içinden döven bazı düşman kruvazörlerinin seyir hatları üzerine birkaç mayın yerleştirilmesi düşünüldü. Burada mayını yerleştirmek için 3. Kolordu köprücü treninin tombazlarından yapılan bir nakliye takımından istifade etmiştik. Amaca ulaşabilmek için mutlaka muayyen ve bilinen diğer mükemmel vasıtalar aranılmadığına, basit çareler bulunabildiğine bu durum çok güzel bir örnek teşkil eder. Bu tarzda bu gibi tedbirlerden, nehir ağızlarına ve çıkarmaya karşı, sahilin nispeten sığ yerlerine konacak mayınların yerleştirilmesinden bugün de pekâlâ istifade etmek mümkündür.

Mayınları yerleştirmek için, atılacakları yerin deniz haritasında gösterilen derinlikler alınır. Mayınlar deniz yüzeyinden ne kadar aşağıya yerleştirilmek isteniliyorsa, ona göre telden yapılan tutturma halatının uzunluğu belirlenerek, mayını sabitleyecek demire bağlanır. Böylece hazırlanan mayın hattı birlikte suya bırakılır. Mayın demiriyle ve halatı ile beraber suyun dibine kadar iner. İçerisindeki toz parçası eriyinceye kadar suyun dibinde kalır. Sonra mayın su yüzeyine çıkmak üzere yükselir. Halatı gerer, bu şekilde istenilen yükseklikte sabit kalır.”

KAYNAKÇA

• Mirliva Sedad [Paşa], Boğazlar Meselesi ve Çanakkale Muharebe-i Bahriyesinde Türk Zaferi, Erkan-ı Harbiye-i Umumiye Talim ve Terbiye Dairesi Neşriyatı, İstanbul: Askeri Matbaa,1927.