Mürettebatın Keyfi Yerinde

Çok heyecanlı bir gün. Saat 10’da telefonla, Namazgâh ve Çimenlik arasında bir düşman denizaltısı görüldüğü haberi verildi. Top atışları. Görmek için acele ediyoruz. Motorlarla ilgili çalışma yapıyorduk. Baby o yöne doğru yöneldi. Mecidiye karşıdan havan topu bir şeyler görünüyor sonra uçakların hangarları yakınında kayboluyor. Havan topları atılıyor; fakat denize düşüyor. Nusret ve İsa Reis demir alıyor, birkaç tane de havan topu atıyorlar. Artık denizde ve karada düzenli aralıklarla bombardıman başlıyor. Bu durum öğleden sonra saat 2’ye kadar sürüyor.

Seddülbahir tarafında da kuvvetli bir bombardıman izleniyor. Düşman bombardımanı mı yoksa denizaltıya ateş açan tabyalar mı? İki veya üç tane oldukları söyleniyor. Kumandandan kurmay başkana ve donanma kumandanına acil, çok acil telgraflar gönderildi. Dün batan denizaltı 390 ton ağırlığında, 28 mürettebatı var ve ismi Saphire. Mürettebatın keyfi yerinde, rahat bırakılma dışında bir talepleri yok.

Bu sabah arkadaşıma bir mektup gönderdim. İzin belgemi hazırladım. Yarın albaya sunacağım. Yakında güzel arkadaşımı görebilme ümidi, mutluluğu, anlatacaklarını dinlemek beni şimdiden heyecana sürüklüyor. Oh! Ne kadar mutlu olacağım.

Bu gece Mesudiye’den iki eski subay arkadaş beni görmeye geldiler. Yıldız’a kadar yürüdük. Çok ilginç tipler İngilizceyi çok iyi konuşuyorlar. Özellikle biri son derece kibar. Piyade subaylarına, karacılara hiç benzemiyorlar. Asil bir yanları var. Ben hala bu sabahki bombardımanın heyecanı içindeyim. İnsanın üzerinde tuhaf bir etki yaratıyor.

Acaba çarşamba günü yola çıkabilecek miyim? Ümit ediyorum, ama yine de iznin sürüncemede kalmasından korkuyorum.

Arkadaşım onu göreceğimden ötürü ne kadar mutlu olacağımı bir tahmin edebilse!

KAYNAKÇA

• Tevfik Rıza, Telsiz Telgraf İhtiyat Zabiti Tevfik Rıza Bey’in Çanakkale Günlükleri, Haz. V. Türkan Doğruöz- E. Yasemin Yücetürk- Raşit Gündoğdu, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 2017.