Çanakkale’de ki ilk hesaplaşmada, 3 Kasım saldırısında Seddülbahir kalesinin havaya uçmasıyla müttefik donanmasında boğazı geçme ümidi kendini daha kesin olarak geçeceğiz düşüncesine bırakmıştı.
Boğazı geçme planı altı safhadan oluşmaktaydı:
- Boğazın giriş istihkamlarının düşürülmesi, (3Kasım saldırısı)
- Kepez’e dek olan iç savunma hattının tahribi,
- Boğazın dar kesimindeki istihkamların düşürülmesi,
- Mayın hatlarının temizlenmesi,
- Boğazın dar kesimine hakim olan savunma hattının düşürülmesi,
- Nihayet donanmanın Marmara’ya girmesi, olacaktı.
Planın uygulamaya girdiği ilk tarih 3 Kasım 1914 olurken; planın daha sonraki aşamasında harekete geçilen ilk tarih ise 19 Şubat 1915 olarak seçilmiştir.
19 Şubat saldırısını müttefik donanmasının “Cornewallis”, “Triumph”, “Suffren”, “İnflexble”, “Vengeance”, “Gaulois”, ve “Bouvet” adlı muharebe gemileri üstlenmişti.
Saldırı için 19 Şubat 1915 gününün seçilmesinin bir başka sebebi de Amiral Duckworth’ın Çanakkale Boğazı’ndan geçişinin 108. yıl dönümü olmasıydı. Hava koşulları da saldırıya elverişliydi. Savaş gemilerini yöneten gemi İngiliz’lerin “Donanmamızın Nazlı Çiçeği” dedikleri “Queen Elizabeth” gemisiydi.
Girişteki tabyaları yok etmek ve planı adım adım uygulamak istiyorlardı. Sabah 09:51 ‘de Cornewalls zırhlısının ilk atışı ile saldırı başlamış oldu. Avrupa yakasındaki Ertuğrul ve Seddülbahir, Anadolu yakasındaki Kumkale ve Orhaniye tabyaları ateş altına alınır. Bunu yaparken gemiler tabyaların atış menziline girmiyorlardı. 490 kiloluk mermilerini ölüm saçması için acımasızca tabyalarımıza fırlattılar. Her top atışında canlar yere seriliyordu.
Tabyalarımız yoğun ateşe karşılık susuyorlardı, sabırla bekliyorlardı. Ya tabyaların menziline girecek ya da çekip gideceklerdi. 17:30’a kadar süren ateş bombardımanında Türk mevzilerine 1500 adet top mermisi atılmıştı. Tabyalarımızda tamir edilebilecek hasarlar meydana geldi. 19 Şubat 1915’deki saldırıda bu Vatan’ın toprakları için vücudu toprağa düşen 2’si subay 2’si er olmak üzere 4 şehidimiz vardır. Askerlerimizden 11’i de yaralanmıştır. Müttefiklerin de 2 zırhlısı tahrip olmuştu.
Hava kararmaya başladığında Amiral Carden geri çekilme emri verdi. 19 Şubat 1915 tarihinden sonra havalar bozulduğu için düşman planına ara vermek zorunda kaldı, ta ki 25 Şubat 1915 tarihine kadar. 25 Şubat’ta tekrar başlayan saldırı, 19 Şubat’ta yarım kalan planlarını bitirmek içindi.
Şubat saldırısında 8 İngiliz, 4 Fransız muharebe gemisi görev aldı. Bu gemiler 19 Şubat’ta olduğu gibi menzile girmeden Orhaniye, Ertuğrul, Kumkale, Seddülbahir tabyalarını ateş altına aldılar. Ortalık cehennemi bir hal almıştı. 19 Şubat’ın acısını çıkarmak istemişlerdir. Bombardıman saat 16:00’da sona erer. Sonuç olarak Orhaniye bataryasının birinci topu kum içinde kalmış, ikinci topun nişanı ve arka tekerleri tahrip olmuş, cephaneliği ise havaya uçmuştu. Gazi Orhaniye Tabyası gün içinde ancak 1 mermi atabilmişti. Müttefik donanmasının planı daha bitmemişti. Bugünkü zayiatımız ise 13 er şehit 18 er yaralıdır.
Şubat’ta saldırı 09:00’da başlar. Seddülbahir-KumkaIe hattına ulaşan donanma saat 14:30’da Seddülbahir ve Kumkale’ye tahrip ekibi çıkarır. Kumkale’ye çıkan ekip Kumkale mezarlığına kadar gidebildi ise de karşılaştıkları ateş sonucu geri çekilmek zorunda kalır. Bugünkü bombardımanda zayiatımız Seddülbahir havan bataryasında 3 şehit 8 yaralıdır. Yüzbaşı Robenson ve ekibi Orhaniye’de iki uçaksavar, bir de bir topun kızağını imha etmiştir. Bu imha çalışmaları 18 Mart tarihine kadar sürer. Bunlar planın ikinci aşamasını teşkil etmekteydi.
Fırtına öncesi rüzgarı anımsatan bu saldırılar mevzilerinde nöbet tutan Türk askerine karşılarına nasıl bir fırtınanın (18 Mart 1915) çıkacağının habercisi niteliğinde idi. Fırtına 18 martta olacaktı. Boğaz savunması o tarihe kadar düzeltildi. Artık fırtınaya hazırdı. 18 Martta İngiliz ve Fransız donanmasının üstün ateş gücüne karşılık veren kahraman topçularımız vazifelerin hakkını en iyi şekilde vereceklerdir.
18 Mart Kahramanı Müstahkem Mevki Kumandanı Cevat (ÇOBANLI) Paşa, askerlerine sürekli destek olmuş ve büyük fedakarlıklara savaşı iyi idare etmiştir. Fırtınanın sonunda geri çekilen müttefikler armadasına şu sözü söyleyecektir:
“GİTTİLER… GEÇEMEDİLER GEÇEMEYECEKLER… Ne Mutlu Vatan İçin Can Veren Mehmetçiklere…”
Leave a Comment
You must be logged in to post a comment.